Uitgeschreven tekst gedicht

Het spijt me

Het spijt me,

dat we elkaar soms niet verstaan.

Omdat onze woordenschat nog even achterblijft.

En dat ik mij aan hokjes vasthoud

in een poging de wereld te begrijpen.

 

Het spijt me,

dat je niet overal veilig over straat

Dat je bespuugd, geschopt, geslagen,

vernederd en onzeker 

omdat je niet geaccepteerd.

 

Het spijt me,

dat je wordt nagekeken 

alsof je van een andere planeet.

En dat ik weleens vergeet 

dat als ik er mag zijn, dan jij ook. 

Ongeacht wat ik geloof.

 

Dus vertel ik mijn zoon 

dat hij zich nooit hoeft te schamen 

of zich anders te gedragen om erbij te horen.

 

Ik zeg hem: 'Laat iedereen vrij'.

In zijn keuzes en doen en laten.

Opdat we elkaar ontmoeten van mens tot mens

en je kunt zijn wie je bent.

 

Dus het spijt me,

dat we elkaar soms niet verstaan.

Omdat onze woordenschat nog even achterblijft.

En dat ik mij aan hokjes vasthoud

in een poging de wereld te begrijpen.

 

Neem het mij niet kwalijk, 

maar laten we vooral samen

de juiste woorden vinden om de wereld te verrijken.