Uitgeschreven tekst gedicht
Het spijt me
Het spijt me,
dat we elkaar soms niet verstaan.
Omdat onze woordenschat nog even achterblijft.
En dat ik mij aan hokjes vasthoud
in een poging de wereld te begrijpen.
Het spijt me,
dat je niet overal veilig over straat
Dat je bespuugd, geschopt, geslagen,
vernederd en onzeker
omdat je niet geaccepteerd.
Het spijt me,
dat je wordt nagekeken
alsof je van een andere planeet.
En dat ik weleens vergeet
dat als ik er mag zijn, dan jij ook.
Ongeacht wat ik geloof.
Dus vertel ik mijn zoon
dat hij zich nooit hoeft te schamen
of zich anders te gedragen om erbij te horen.
Ik zeg hem: 'Laat iedereen vrij'.
In zijn keuzes en doen en laten.
Opdat we elkaar ontmoeten van mens tot mens
en je kunt zijn wie je bent.
Dus het spijt me,
dat we elkaar soms niet verstaan.
Omdat onze woordenschat nog even achterblijft.
En dat ik mij aan hokjes vasthoud
in een poging de wereld te begrijpen.
Neem het mij niet kwalijk,
maar laten we vooral samen
de juiste woorden vinden om de wereld te verrijken.